Szanowni Państwo
Bez zbędnych wstępów zwracam się z prośbą, aby Pan zdyscyplinował ministra Antoniego Macierewicza wpływając na jego działania oraz wypowiedzi dotyczące spraw obronności, sojuszy, generalnie pisząc polityki zagranicznej.
O jakich działaniach mówię? O jego bardzo groźnych i nieodpowiedzialnych deklaracjach dotyczących aktywnego uczestnictwa Polski w konflikcie ukraińskim. Cytuję:
„Trzeci rok trwa okupacja terytoriumnaszego sojusznika ukraińskiego. To jest sytuacja, której w Europie tolerować nie można. Żadne państwo nie ma prawa dążyć do regulowania konfliktów politycznych przez okupację terytorium innego państwa.Polska nigdy się na to nie zgodzi”.
(...)
„W kwestii bezpieczeństwa nasza solidarność z państwami flanki wschodniej NATO będzie nieugięta i nigdy się nie zmieni”.
Ukraina nie jest naszym sojusznikiem, jest naszym sąsiadem, którego państwowość nie do końca jest określona. Jest sąsiadem mającym względem nas pretensje terytorialne, jest sąsiadem budującym swoją tożsamość na organizacjach, które dopuszczały się aktów ludobójstwa na naszych rodakach.
Deklaracje Ministra o „…sytuacji , której w Europie tolerować nie można” i „Polska nigdy się na to nie zgodzi” mocno sugeruje, że chce on uwikłać Polskę w konflikt na Ukrainie. Stwierdzenie:
„… nasza solidarność z państwami flanki wschodniej NATO będzie nieugięta i nigdy się nie zmieni”
przypomina minioną deklarację o nieśmiertelnym sojuszu ze Związkiem Radzieckim. Nie wiem jak Pan Prezes postrzega Polską Rację Stanu. Dla osoby trzeźwo patrzącej na sytuację geopolityczną, neutralność wobec konfliktu Rosja-Ukraina-USA jest jej podstawą.
Jeżeli Pan Macierewicz chce walczyć „za wolność naszą i waszą” w ramach interesów amerykańskich, to najlepiej jakby osobiście dał przykład i z okrzykiem „hurra” rzucił się do walki za np. Donbas, Ługańsk, czy Krym.
